Niedawno Rada Miejska przyznała medal „Zasłużony dla Wołomina” panu Bogdanowi Domagała. Zagłosowali „za” radni z różnych opcji politycznych. Powodów do przyznawania medalu „Zasłużony dla Wołomina” jest wiele, jednak różne są zasługi i różna jest ich waga. Dlatego wypowiem się w sprawie „wagi ciężkiej”.
To, że w całym powiecie wołomińskim nie ma bardziej nowoczesnego zakładu produkcyjnego niż DJ Chem Chemicals Poland z Wołomina, to jeszcze nie powód, żeby właściciela i twórcę odznaczyć honorowym mianem „zasłużonego”. To, że jego firma zatrudnia wielu mieszkańców gminy, to też nie. Ani to, że żaden inny zakład w gminie i powiecie nie przyjmuje corocznie tylu wycieczek studentów, ani tylu praktykantów spośród studentów wyższych uczelni technicznych, co DJ Chem. Wcale też, nie przemawia do wyobraźni, fakt, że jest to wołomińska firma, której produkty cenione są przez największe światowe koncerny, a nawet trafiają do NASA. Albo, co może znaczyć, niejedna sytuacja, gdy burmistrz, czy starosta chcąc zaprezentować zagranicznym gościom walory lokalne zawsze starają się o podjęcie gości właśnie w DJ Chem Chemicals Poland przez zarząd firmy i zaprezentowanie tej polskiej myśli technologicznej? Wołominiak, który miał pomysł, wiedzę, umiejętności, upór w działaniu i podjął ryzyko zbudowania nowoczesnej firmy produkcyjnej , działając w polskich realiach (w czasie którym produkcja upadała), nie musi wcale być nazwany zasłużonym dla miasta. Te miliony złotych podatków, które jego zakład i on zapłacili do kasy miasta, do czego się w Wołominie przysłużyły? Czego by nie było bez tych pieniędzy: może mojej a może czyjejś drogi, sali gimnastycznej przy szkole, boisk czy ładnych placów zabaw? Zadam przewrotne pytanie: czy za tak niewiele, należy się miano zasłużonego dla Wołomina?
Pomimo, tego co wyżej napisałem, przyznanie medalu zasłużony dla Wołomina panu Bogdanowi Domagała, ja widzę zupełnie inaczej. To, co wcześniej opisałem owszem, jest ważne, ale jest coś, co w jego działalności niewątpliwie zasługuje na szczególne zauważenie, chociaż specyfiką tej pracy jest służba bez rozgłosu. Chodzi o działalność ratowniczą! Niewielu z nas wie, że na terenie samej gminy Wołomin niejednokrotnie prezes Domagała brał udział w akcjach ratowniczych jako specjalista od ratownictwa chemicznego. A na pewno zaskoczy wielu to, że była to działalność niezarobkowa, nawet bez zwrotu kosztów. Niewielu zdaje sobie sprawę, że z Wołomina specjalistyczna jednostka ratownicza wyjeżdżała niejednokrotnie do wielu zagrażających życiu i zdrowiu ludzi wypadków i zdarzeń w powiecie, województwie i kraju. Wiedzą o tym dobrze oficerowie Państwowej Straży Pożarnej, Policji, kierownictwo inspektoratów ochrony środowiska itp. Ale oni nie dzwonią z zaproszeniem na rozdawanie medali, tylko jak dzwonią, to znaczy, że jednostka ratownicza znowu jest wzywana a z nią pan Domagała, bo pomoc jest potrzebna.
Na zakończenie pewna refleksja: mam wrażenie, że w tym przypadku znaczenia dodaje Zasłużony – medalowi, a nie odwrotnie.
Jednak widać, że Prawo i Sprawiedliwość poparło Pana Bogdana. Wielkie brawo dla radnych opozycji za ten duży gest. Bardzo liczę na to, że Pan Panie Bogdanie lub ludzie Panu życzliwi powinni zaangażować się w rozmowy z radnymi na temat postawienia czołgu tam gdzie jego miejsce. Próba Pani Burmistrz jednakże nie była zbyt skuteczna w tej kwestii. tak trzymać.
Wiecie co trzeba zrobić? Uhonorować takim odznaczeniem nieistniejącą już Stolarkę Budowlaną, Eltor, i Hutę szkła. Te zakłady były zasłużone dla Wołomina! Tak byśmy pokazali, co służyło Wołominowi, jego mieszkańcom i rozwojowi. Fabryki! Teraz płaczemy, że za pracą w Warszawy trzeba jeździć albo, że Wołomin to sypialnia. Nawet ten nieszczęsny SKOK Wołomin nadawał Wołominowi znaczenia, teraz co go nadaje? Dj chem jedynie? I drużyny sportowe na które zawsze nie ma pieniędzy.
Jeden z lepszych felietonów jaki ostatnio czytałem
Zachciałem przyznać jakieś odznaczenie już w połowie czytania. Fajny tekst.
Super artykuł
Z różnych opcji politycznych — to mi się podoba. Czyli da się czasem porozumieć się ponad podziałami. Gratuluję odznaczonemu. Należy się na pewno.
Zacznijmy w końcu doceniać ludzi, którym się udało. To leży w interesie naszych dzieci, bo dosyć mam już słuchania, że Polak nie potrafi, nie umie, nie nadaje się, ma klepać biedę lub robić u Niemca.Musimy dzieciom pokazywać, że są z narodu ludzi, którzy jeśli chcą to potrafią! Dzięki za ten artykuł.
Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.