Myślenie i mówienie o sporcie w skali lokalnej dotyczy głównie sportu dzieci i młodzieży a największe nim zainteresowanie dotyczy właśnie rodziców i bliskich młodych sportowców. Oprócz osiągnięć niezwykle istotne jest to, że sporty drużynowe pomagają w kształtowaniu systemu wartości i wpajają dobre zachowania społeczne. Pod jakim warunkiem?
Sukces w sportach, w których dobry wynik zależy od kilku, kilkunastu zawodników i sztabu szkoleniowego, jest najtrudniejszy do osiągnięcia. Myślę zarówno o sukcesach sportowych tj. wynikach, jak również o sukcesach wychowawczych! Wyjątkiem pozostają przypadki, gdzie zainwestowane duże pieniądze w infrastrukturę są w stanie – w krótkim czasie – dać bardzo dobry wynik. Całe szczęście, że kosztowna infrastruktura nie jest decydującym czynnikiem, choć pozostaje bardzo ważnym. Zwycięstwa w sporcie w dużej mierze są wypadkową wielu czynników i to m.in. sprawia, że ludzie na całym świecie sportem się pasjonują i cenią sport w aspekcie wychowawczym.
W rozgrywkach młodzieżowych ogromne znaczenie ma osoba trenera. Czy ma dobre podejście do młodego zawodnika? Czy potrafi nawiązać z nim kontakt, dotrzeć do młodego zawodnika? Czy ma odpowiednią wiedzę i warsztat, aby ta grupa ludzi była w stanie realizować cele i podnosić swój poziom? To nie jest proste, aby w jednym momencie zgrało się wiele czynników, które doprowadzą do sukcesu. Wydaje się, że w tym łańcuszku elementów decydujących o sukcesie najważniejszy jest trener (lider). On musi wiedzieć czego może wymagać od zawodników/zawodniczek oraz cieszyć się zaufaniem ich i otoczenia. Wszystko to, wydaje się, że jest nierozerwalnie złączone z tym, że szkolenie i liderowanie zespołowi musi być pasją człowieka, który tym się zajmuje, a nie tylko pracą, czy dodatkowym zarobkowaniem.
Dużą rolę w grach zespołowych odgrywa taktyka. Przy zbliżonym poziomie drużyn często wygrywa zespół, który lepiej zrealizował polecenia trenera. Rolą trenera jest wyznaczanie takich zadań zawodnikom, aby wykonanie ich przybliżyło zespół do osiągnięcia wyznaczonego celu, natomiast po stronie zawodników jest zrobienie wszystkiego, co może, aby je wypełnić. Takie mechanizmy opierają się na wzajemnym zaufaniu, odpowiednim podejściu do obowiązków oraz odpowiedzialności za grupę kolegów/koleżanek. Sporty drużynowe pomagają w kształtowaniu systemu wartości i wpajają dobre zachowania społeczne.
Wypowiedzią tą chcę w szczególnym kierunku zwrócić uwagę rodziców dzieci, które stawiają pierwsze kroki w sportach drużynowych. Kolejną grupą, do której kieruję moją wypowiedź są organizatorzy sportu dzieci i młodzieży w skali lokalnej, czyli tej która dla młodych ludzi i ich rodziców jest sportową codziennością. Rodzice: wymagajcie dobrych trenerów dla swoich dzieci! Działacze sportowi i samorządowcy: nie oszczędzajcie na dobrych trenerach!
